สท.เขาคอก อ.ประโคนชัย จ.บุรีรัมย์ โร่แจ้งตำรวจและร้องสื่อช่วย ภรรยาหายตัวลึกลับนานกว่า 2 สัปดาห์ติดต่อไม่ได้ ตามหาบ้านแม่ยาย เพื่อน และคนรู้จักไร้เบาะแส หวั่นได้รับอันตรายเพราะพบข้อความแชทจากชายปริศนา ทั้งเจอกระดาษที่มีรายชื่อคนขอยืมเงินหลายคน หวั่นถูกหลอกล่อ


(11 เม.ย.67) นายบุญเยี่ยม วะดี สมาชิกสภาเทศบาลตำบลเขาคอก อ.ประโคนชัย จ.บุรีรัมย์ ได้แจ้งความที่ สภ.บ้านบัว อ.ประโคนชัย และร้องเรียนผ่านสื่อให้ช่วยเหลือ หลังจากนางสตรีวิทย์ ชินหงส์ อายุ 49 ปี ภรรยาได้หายออกจากบ้านอย่างเป็นปริศนา ตั้งแต่ช่วงเวลาประมาณ 16.00 น. วันที่ 28 มี.ค.2567 ที่ผ่านมา พร้อมกับรถจักรยานยนต์ และจนถึงขณะนี้เป็นเวลานานกว่า 2 สัปดาห์ โดยไม่รู้ว่าหายไปไหน พยายามตามหาทั้งตามบ้านญาติ เพื่อน คนรู้จัก และบ้านแม่ยายที่ จ.สระบุรี แต่ก็ไม่มีใครพบเจอหรือให้เบาะแสได้ว่าภรรยาหายไปไหน จึงเกรงว่าภรรยาจะได้รับอันตราย และจากการตรวจสอบในโทรศัพท์มือถือของภรรยา ซึ่งไม่ได้นำติดตัวไปด้วย ก็พบมีชายปริศนาที่ไม่เคยรู้จักแชทไลน์มาพูดคุยกับภรรยา ในวันที่ 26 และ 27 มี.ค.67 ติดต่อกันถึง 2 วัน ก่อนที่ภรรยาจะหายไปในวันที่ 28 มี.ค. 67
จากการตรวจสอบในตู้หน้าบ้านที่ภรรยา ขายกาแฟโบราณ และน้ำหวาน ก่อนจะหายตัวไป ก็พบกระดาษที่ที่มีรายชื่อของเพื่อนภรรยา และคนในหมู่บ้าน เหมือนกับลักษณะมีการยืมเงินกันเพราะมีการเขียนยอดเงินเอาไว้ ซึ่งก็ไม่รู้ว่าจะเกี่ยวข้องกับที่ภรรยาหายตัวไปหรือไม่ ก็เป็นห่วงภรรยามาก กลัวจะใครหลอกล่อไปทำอันตราย เพราะที่ผ่านมาภรรยา ไม่เคยหายออกจากบ้านนานขนาดนี้ เวลาที่มีปัญหาหรือน้อยใจกันตามประสาผัวเมีย ภรรยาก็จะไปบ้านลูก 3 – 4 วันก็จะกลับมา แต่ครั้งนี้หายไปผิดปกติ จึงอยากให้เจ้าหน้าที่ตำรวจ และสื่อเป็นกระบอกเสียงช่วยตามหาภรรยาให้ด้วย
นายบุญเยี่ยม สท. ยอมรับว่า ก่อนที่ภรรยาจะหายตัวไปก็มีปากเสียงทะเลาะกันกรณีที่มีผู้ชายปริศนา แชทไลน์มาหา แต่ก็ไม่ได้ทะเลาะกันรุนแรงถึงขนาดที่ภรรยาจะหายไปแบบนี้ และช่วงเช้าวันที่ 28 มี.ค.ภรรยายังไปช่วยงานบรรจุอัฐิเพื่อนบ้านที่บ้านโคกกระนัง และตอนเที่ยงก็ยังไปซื้อเกาเหลามากินด้วยกันที่บ้านอยู่เลย ก็ไม่มีท่าทีผิดปกติอะไร ตอนนี้เป็นห่วงภรรยามากกลัวจะได้รับอันตราย หากใครพบเห็นก็อยากให้แจ้งเบาะแสให้ทราบ แต่หากสาเหตุที่ภรรยา หายไปเพราะน้อยใจตนเอง และเห็นข่าวนี้ก็อยากให้ติดต่อกลับมาพูดคุยกัน ขอแค่รู้ว่าภรรยาปลอดภัยก็พอแล้ว เพราะตั้งแต่ภรรยหายไปก็เป็นห่วงจนนอนไม่หลับ