วันที่ 13 มีนาคม 2566 ผู้สื่อข่าวรายงานว่า วันนี้วันช้างไทยที่ศูนย์คชศึกษา บ้านตากลาง ต.กระโพ อ.ท่าตูม จ.สุรินทร์ ได้จัดงาน ผู้สื่อข่าวพบช้างที่มัดล่ามขาไว้ที่บ้านในศูนย์คชศึกษา โดยช้างดังกล่าวได้ส่ายไปส่ายมาคำรามเสียงหงุดหงิดลักษณะคลายตกมัน ซึ่งมีเจ้าของช้างชื่อนางฝาย ศาลางาม (เจ้าของช้าง) อายุ 52 ปี ยืนตะโกนพูดคุยพังจินตหราเกิดอาการหงุดหงิดส่ายไปส่ายมาด้วยภาษาส่วย(ภาษาพูดกับช้าง) แต่ก็ไม่ทำให้ช้างพังจินตหราหายจากอาการหงุดหงิดได้ อาการของช้างพังจินตหราได้เดินส่ายไปส่ายมาและร้องคำราม และใช้ขาหลัง2ขาปีนรั้วพร้อมทั้งยังใช้งวงช้างรัดต้นสับปะรดโยนใส่นางฝายเหมือนกับว่าพังจินตหราฟังแล้วก็เถียงคืน และโยนของใส่ว่าไม่ให้มาว่ามาด่า
ต่อมานางฝายก็เดินมาบอกพ่อค้าแม่ค้าที่นำของมาขายในงานวันช้างไทยว่า ช้างพังจินตหราปกติไม่เคยเป็นแบบนี้น่าจะคิดถึงช้างพลายน้ำโพ อายุ 3 ปี ซึ่งเป็นลูกของพังจินตหราที่ได้เสียชีวิตไปด้วยโรคมะเร็งกระดูกสันหลังในวันนี้เมื่อปีที่แล้ว ซึ่งวันนี้เป็นวันช้างไทยก็ครบรอบ 1 ปีของการจากไปของช้างพลายน้ำโพ จึงเกิดอาการหงุดหงิดส่ายไปส่ายมาก็เป็นได้
นางฝาย ศาลางาม(เจ้าของช้าง) เล่าว่า ช้างพังจินตหราได้สูญเสียลูกชายช้างพลายน้ำโพอายุ 3 ปี ที่ได้เสียชีวิตไปด้วยโรคมะเร็งกระดูกสันหลัง ในวันที่ 13 มีนาคม2565 และเป็นวันช้างไทย ไม่รู้ว่าสัญชาติญาณเขายังไงก็ไม่ทราบไม่เคยเป็นแบบนี้ ตนก็รู้สึกตกใจก็ไม่เคยเห็นเหตุการณ์แบบนี้เลยตนพึ่งจะมาเห็นวันนี้ ตาก็ไม่อยู่พ่อควาญก็เอาลูกสาวของอีกเชือกหนึ่งไปแสดงช้างของโครงการคชอาณาจักร ตนรู้สึกว่าความปลอดภัยไม่มี เมื่อสักครู่ก็ตกใจเหมือนกันแต่ก็น่าจะสงบหยุดแล้ว ซึ่งอาการเขาเป็นอารมณ์โกรธเพราะว่าช้างเชือกนี้เป็นเชือกที่รักลูกรักหลานมากเพราะว่าเขามีทั้งลูกชายลูกสาวที่อยู่ใกล้ตัวนั้นก็หลานชายเขา เพราะว่าปีที่แล้วสูญเสียลูกชายไปชื่อน้องน้ำโพรู้สึกมีเครียด ๆ มาก ๆ ต้องแยกออกจากฝูงต้องเอาออกจากตรงนี้ไว้ไม่ได้เลย ต้องมัดไว้ ถ้าได้กลิ่นของลูกก็จะแสดงอาการแบบนี้ออกมาก็เข้าใจอยู่หัวอกคนเป็นแม่
นางฝาย ศาลางาม(เจ้าของช้าง) ได้กล่าวเพิ่มเติมอีกว่า ภาษาที่ตนได้พูดกับช้างพังจินตหราเป็นภาษาส่วย(ภาษาพูดกับช้างมาตั้งแต่เล็ก) พูดในลักษณะว่าใจเย็นๆไม่ต้องเดินส่ายไปมาหรอกและไม่ต้องคำราม แต่ช้างพังจินตหราก็พังอยู่แต่ก็โยนของใส่ตนเหมือนกับว่าพอๆแล้วไม่อยากฟังจะไปไหนก็ไป