วันที่ 13 มี.ค. 2567 นายโตบูรพา สิมมาทัน นักเคลื่อนไหวพัฒนาเมืองขอนแก่น หรือที่หลายคนบอกนักร้องขอนแก่น เปิดเผยว่า ได้เป็นตัวแทนชาวขอนแก่นเข้ายื่นหนังสือถึงนายกเศรฐา ทวีสิน นายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง, พ.ต.อ.ทวี สอดส่อง รัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรม และนายสุริยะ จึงรุ่งเรืองกิจ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคม เรื่องคืนความยุติธรรมให้สถานีรถโดยสารแห่งที่ 1 (บขส.เก่า) กลับมาใช้บริการอีกครั้ง หลังพ่อค้าแม่ค้าได้รับผลกระทบจากการค้าการขายซบเซามาเป็นระยะเวลายาวนานหลายปี หลังจากการเลิกปิดใช้เป็นสถานีรับส่งผู้โดยสารแห่งที่ 1(บขส.เก่า) โดยให้ไปใช้ที่สถานีรถโดยสารแห่งที่ 3 เพียงแห่งเดียว ซึ่งอยู่ห่างไกลจากตัวเมืองประมาณ 10 กิโลเมตร
“โดยคำร้องเป็นการขอให้สถานีรถโดยสารแห่งที่ 1 (บขส.เก่า) กลับมาใช้บริการอีกครั้ง ให้รถโดยสารขนาดเล็กที่วิ่งระหว่างภายในจังหวัดและรถตู้โดยสารตลอดจนรถสองแถว รถสามล้อ สามารถวิ่งเข้ามารับส่งผู้โดยสารได้ ซึ่งหลายจังหวัดมีสถานีรับส่งผู้โดยสาร 2 แห่งได้ จึงเห้นว่าจังหวัดขอนแก่นไม่จำเป็นต้องมีเพียงบขส.3 เพียงแห่งเดียว และคาดหวังว่าทั้งบขส.เก่าและตลาดอ.จิระ ตลอดจนถนนเทพารักษ์และถนนประชาสโมสรจะกลับมาฟื้นฟูเศรษฐกิจ ใช้พื้นที่ให้เป็นประโยชน์ ลดการใช้รถยนต์ส่วนตัวหันมาใช้บริการรถโดยสารสาธารณะมากขึ้น เพื่อลดปัญหาการจราจรและลดค่าฝุ่น PM.2.5”
นายโตบูรพา กล่าวอีกว่า ตลอดระยะเวลากว่า 7 ปีมีการเลิกใช้ บขส.เก่า ขอนแก่นที่ตังอยู่เขตเทศบาลนครขอนแก่นโดยการให้ไปใช้ที่ บขส, ที่สร้างใหม่ในเขตเทศบาลตำบลเมือง ซึ่งห่างจากตัวเมืองไปราว 10 กิโลเมตร และทิ้งพื้นที่ บขส.เก่า ให้ถูกรกร้างกระทบร้านค้า พ่อค้าแม่ขายเป็นวงกว้าง และมีหลายร้านต้องปิดตัวลงจากธุรกิจซบเซา และได้ทำลายระบบการเดินทางด้วยรถยนต์สาธารณะของพี่น้องประชาชนจากความไม่สะดวกในการเดินทางและมีการดิ้นรนออกรถส่วนตัวเพื่อแก้ปัญหาความในการเดินทางและพบภาระค่าใช้จ่ายที่เพิ่มสูงขึ้นอัตราการใช้รถส่วนตัวเพิ่มสูงขึ้น และรถรับจ้างขนาดเล็กได้หายไป ไม่ว่าจะเป็นสามล้อบสามล้อเครื่องและรถสองแถว ความซบเซาดังกล่าวของพื้นที่ บขส.เก่า สะท้อนความเลื่อมล้ำทางสังคมอย่างชัดเจนคนฐานะยากจนไม่สามารถเดินทางเพื่อไปเรียนไปทำงานได้เนื่องจากรายจ่ายการเดินทางที่สูงขึ้น